XABIER ETXEBERRIA GARRO;MARTIN ETXEBERRIA GARRO
Ohe ertzean eseri eta mindutako belaunburua igurtzi zuen Kepak. Arnasa sakon hartu eta begiak itxi zituen. Mundua zulora amiltzen ari zen, eta bera jolasean. Fruitu jakinik gabeko borroka ergelean, herritik urrun. Etxera itzultzeko bidea gero eta meharragoa eta estuagoa bihurtzen ari zitzaiola ere konturatzen zen, denak konturatzen ziren. Baina alferreko denbora-pasan aritzearen sentipena zen gehien sumintzen zuena. Propaganda eginez, bai. Errefuxiatuentzat dirua bilketan, baita ere. Bana hala ere. Gerrako lubakitik futbol-zelaira eraman zituzten hainbat gazte 1937ko udaberrian. Futbolariak ziren denak ere, Espainiako ligan hainbat ekipotan jokatu ohi zutenak, baina baloiaren ordez fusila hartu zutenak, Euskadi eta Errepublika defendatzeko. Agintariek, ordea, galtza motxetan jarri zituzten berriz, Euskadiko selekzioa osatuz eta Europan barrena zenbait partida jokatuz mesede handiagoa egingo zutelakoan.
