Wiara bezdomna jest znamieniem naszej epoki i g??bokim do?wiadczeniem bardzo wielu ludzi. Rzuca ona wyzwanie trydycyjnym wierzeniom religijnym, niepokoi, wyzwala i jest twórczym zaczynem. W ksi??ce tej opowiadam, jak do niej doszed?em i jak j? rozumiem. Poniewa? do?wiadczenie wiary bezdomnej jest zbyt pot??ne, by mo?na je zamkn?? w zwartym traktacie, dla jego wyra?enia pos?u?y?em si? form? aforyzmu mówi?c kolejno o wierze, wierzeniach, bezdomno?ci i wierze bezdomnej. Natomiast pierwsza cz??? ksi??ki, zatytu?owana „Kobierzec”, to sto wypisów z przypisami, które ods?aniaj? rodowód tego do?wiadczenia i okre?laj? jego kontekst. Tytu? ksi??ki zasugerowa? mi Mi?osz, który w Metafizycznej pauzie pisa?: „...je?eli silna jest u ludzi nadal potrzeba wiary, jest to, zw?aszcza u m?odych pokole?, wiara bezdomna, poszukuj?ca, jednak niekoniecznie zwracaj?ca si? ku chrze?cija?stwu”.
